------------------------------------------------- হীৰকজ্যোতি বৰা,গোলাঘাট


বৰষুণ মোৰ বাবে প্ৰিয় নাছিল

নাছিল মোৰ বাবে এটি কবিতাৰ প্ৰিয় - পংত্তি

বৰষুণ মানেই আছিল 

তিক্ত অভিজ্ঞতাৰ বেস্বাদ বিৰম্বনা |


বৰষুণ মোৰ বাবে প্ৰিয় নাছিল

নাছিল কোনো কবিতাৰ প্ৰিয় পংত্তি |

উৰুখা চালৰ তলত বিছনাত ছাতি ধৰি

ৰাতি কটাই পাইছো,

মেট্ৰিকৰ দেওঁনা নেদেখা কাল |


বৰষুণ মোৰ বাবে প্ৰিয় নাছিল |

ক'ব পাৰা মোক নিচ, হীন , অবিবেছক স্বাৰ্থপৰ বুলি |

আক্ষেপ নকৰোঁ কোনো দিন |


ফুটা টিনৰ চালেৰে অনুপ্ৰবেশ কৰা 

অবৈধ বৰ্ষাক মই কৈশোৰৰ পৰাই বেয়া পাওঁ

মোৰ স্বাভিমানক থকা - সৰকা কৰি 

জুৰুলা কৰিছে

 এবাৰ , দুবাৰ বহু বাৰ |


 আনকি

যৌৱনৰ দুৱাৰ দলিতো বহুবাৰ তিতিছোঁ

অবৈধ বৰষুণত

কেতিয়াবা কলেজৰ তিনি আলিত,

কেতিয়াবা কৰ্তব্যৰ তাগিদাত

বহু বাৰ তিতি তিতি যুঁজ দিছোঁ মই |


পুহ মাহৰ থক্ থক্ জাৰতো

পুৱাৰ পৰা সন্ধিয়ালৈ বৰষুণত তিতি

পাঁচ বছৰ দিন চলাই দিলোঁ

জীৱন যুদ্ধ |


মোৰ বাবে বৰষুণ মানেই নহয় এটা ভাল লগা কবিতাৰ প্ৰিয় পংত্তি |

দুখৰ ৰাতিৰ এটি হিয়া ভঙা ৰাগী 

বৰষুণ উৰুখা পঁজাৰ এটি আতংকৰ নাম |


বৰষুণ মোৰ প্ৰিয় নাছিল 

নাছিল এটি ভাল লগা কবিতাৰ প্ৰিয় পংত্তি

তথাপি 

লাহে লাহে আত্মিয়তা গঢ়ি উঠিছে

মোৰ আজন্ম শৈশৱৰ সহচৰ বৰষুণ সৈতে

এৰাব নোৱাৰাকৈ প্ৰেমিক হৈছোঁ এতিয়া |


বৃষ্টিয়ে যে যোদ্ধাৰ দৰে সৃষ্টি কৰিছে এতিয়া  

সেই তেতিয়াৰ ভয়াতুৰ মইটোক |

সেয়ে হয়তো পিতাইৰ পথাৰৰ সেউজীয়াত

এতিয়া বৰষুণৰ প্ৰেমিক হৈ আকৌ গজি উঠিছোঁ |


বৰষুণ মোৰ প্ৰিয় নাছিল 

আছলতে দুখৰ দিনত সংগ দিয়া

প্ৰেয়সী আছিল |